Frombork powstał około roku 1278, opisywany jest on w dokumentach biskupa Gerko Fleminga (lub Henryka Fleminga). Do miasta tego, nazywanego ówcześnie grodem Naszej Pani (Castrum Domine Nostre), przeniósł on stolice diecezji po najeździe i zniszczeniu przez Prusów katedry w Braniewie. Wybudowano tu drewniana katedrę pod wezwaniem Wniebowzięcia Matki Bożej.

   Gród otrzymał prawa miejskie na prawie lubeckim 8 lipca 1310, nadane mu przez biskupa Eberharda z Nysy. Miasto, założone w miejscu osady Prusów, zbudowane było na planie prostokąta z rynkiem i ratuszem w jego środku oraz kościołem św. Mikołaja na północno-wschodnim krańcu.

   W latach 1329-1388 wybudowano murowana katedrę na wzgórzu na południu miasta. Na początku XV wieku zyskała ona mury obronne z basztami i wieżami. Od czasu tego warowne Wzgórze Katedralne, jako jedyny w okolicy posiadający murowane umocnienienia, chronił miejscową ludność przed najeźdźcami. Miasto posiadało również dwie bramy: Młyńską i Kowalską, przez nie prowadził trakt z Braniewa do Elbląga. Miasto posiadało również dwa szpitale: św. Jerzego, istniejący od XIV wieku, zburzony w XIX, oraz św. Ducha z kaplicą św. Anny, wybudowany z funduszy kapituły warmińskiej.

   Ludność miejscowa trudniła się połowami morskimi oraz uprawą roli. Ze względu na brak bieżącej wody słodkiej, wybudowano kanał dostarczający ja z rzeki Baudy. Był to imponujące, na te czasy, rozwiązanie inżynieryjne. Od XV wieku istniał tu port rybackimi. Umożliwiał on również wymianę towarów z Gdańskiem. Port posiadał wieżę strażnicza, pełniąca również rolę latarni. W 1564 roku powstała gilda rybacka.

   Miasto doznało licznych zniszczeń podczas toczących się na tych terenach wojen. W roku 1414, podczas wojny polsko-krzyżackej, miasto zostało splądrowane i spalone. Podczas wojny trzynastoletniej, w 1454 roku wzgórze fromborskie wraz z katedra zostało zdobyte przez czeskie wojska zaciężne pod wodza Jana Skalskiego i pod jego wodza broniono je do końca wojny. Miasto zostało ponownie zniszczone w 1520 roku podczas wojny z księciem Albrehtem Branderburskim.

   Sławę Fromborkowi przyniósł przebywający tu w latach 1512-1516 oraz 1522-1543 światowej sławy astronom i ekonomista Mikołaj Kopernik. Tu przyjmował naukowców z Europy zachodniej. Tu również, w miejscowej katedrze, spoczywają prochy zmarłego w 1543 roku geniusza.

   W 1626 roku do miasta wkroczyli Szwedzi pod wodzą Gustawa Adolfa, plądrując miasto oraz zdobywając katedrę, łupiąc i grabiąc cenne dzieła sztuki, w tym rękopisy Kopernika. Podczas potopu szwedzkiego (1655-1660) oraz wojny północnej (1701-1721) miasto ponownie doznało licznych zniszczeń. Kolejna wojna - napoleońska (1807-1809) również nie oszczędziły miasta.

   Rozwój gospodarczy miasta przyniosła wybudowana w 1899 roku linia kolejowa Elbląg - Braniewo.

   Podczas II wojny światowej miasto zostało zniszczone w ok. 80%, głownie podczas ofensywy radzieckiej. Po czym znalazło się w granicach Polski.

   Miasto posiada wiele cennych zabytków jak: zabudowania katedralne na wzgórzu, mieszczące w swoich murach katedrę, pałac biskupi (obecnie muzeum), dzwonnice (obecnie planetarium), ufundowaną przez biskupa Michała Radziejowskiego, wybudowaną w 1685-1687 roku, wieżę z XV w. zwana Wieżą Kopernika i inne. Poza murami zachowało się także wiele domów mieszkalnych z XVIII wieku, nowy pałac biskupi z 1841 roku oraz budowle rybackie.

   Zobacz również: Stare pocztówki